نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه

پژوهشگر

• زهرا ملاکریمی

گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

خلاصه پیشنهاده

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهبردهای ارتقای تعلق سازمانی در میان کارکنان متولدین دهه هفتاد شمسی انجام می‌شود. تعلق سازمانی به تجربه‌ی روان‌شناختی فرد از عضویت، پذیرش و معنا در سازمان اشاره دارد. این مفهوم زمانی شکل می‌گیرد که فرد خود را بخشی از سازمان بداند، جایگاه درونی و معناداری در آن احساس کند، و ارزش‌ها و اهداف سازمان را در هویت فردی خود ادغام نماید. تعلق سازمانی نه‌فقط به ارتباط رسمی و ساختاری فرد با نقش شغلی‌اش محدود می‌شود، بلکه به سطوحی عمیق‌تر همچون احساس درونی تعلق، مسئولیت‌پذیری نسبت به سازمان و درونی‌سازی ارزش‌های سازمانی مرتبط است. با توجه به ویژگی‌های متمایز این نسل، از جمله تمایل به انعطاف‌پذیری، رشد فردی و فرهنگ سازمانی ارزش‌محور، استراتژی‌های سنتی مدیریت منابع انسانی ممکن است اثربخشی لازم را نداشته باشند. این پژوهش با رویکرد کیفی و روش تحلیل مضمون، به بررسی تجارب و دیدگاه‌های کارکنان متولد دهه هفتاد در سازمان‌های خصوصی و دولتی تهران می‌پردازد. جامعه پژوهش شامل کارکنان این دهه در سال 1404 بوده و نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند با انتخاب 12 نفر تا رسیدن به اشباع نظری انجام خواهد شد. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختار یافته جمع‌آوری و با استفاده از روش تحلیل مضمون براون و کلارک (2006) در شش گام تحلیل می‌شوند. رعایت اصول اخلاقی، از جمله کسب رضایت آگاهانه و حفظ محرمانگی، در تمامی مراحل پژوهش مدنظر است. انتظار می‌رود یافته‌های این مطالعه به سازمان‌ها در تدوین راهبردهای مؤثر برای افزایش تعلق سازمانی این نسل کمک کند.