نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگر
دانشجوی دکترای روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
خلاصه پیشنهاده
پژوهش حاضر با هدف تدوین و اعتباریابی برنامه مداخلهای توانمندسازی تحرک و جهتیابی و سنجش اثربخشی آن بر رفتارهای کلیشهای و کفایت اجتماعی دانشآموزان با آسیب بینایی انجام میشود. آسیب بینایی موجب محدودیتهای جدی در تحرک، تعامل اجتماعی و استقلال فردی این دانشآموزان است. ارتقای مهارتهای تحرک و جهتیابی میتواند زمینهساز کاهش انزوا و وابستگی و افزایش مشارکت اجتماعی آنان گردد. در گام نخست، با مرور نظاممند پژوهشهای پیشین و استخراج عناصر مؤثر در برنامههای آموزشی مرتبط، چارچوب نظری و محتوایی برنامه مداخلهای جدید طراحی میشود. در مرحله بعد، این برنامه از لحاظ روایی و پایایی مورد اعتباریابی قرار گرفته و سپس برای ارزیابی اثرات آن بر شاخصهای شناختی و رفتاری دانشآموزان نابینا و کمبینا اجرا خواهد شد. طرح پژوهش از نوع ترکیبی کیفی ـ کمی است؛ در بخش کمی از روش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری استفاده میشود. نمونه شامل ۶۰ دانشآموز با آسیب بینایی از مدارس ویژه شهر تهران خواهد بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کفایت اجتماعی و مقیاس رفتارهای کلیشهای است و تحلیل دادهها با آزمونهای کوواریانس چندمتغیره و اندازهگیریهای مکرر در نرمافزار SPSS انجام خواهد شد. انتظار میرود اجرای این برنامه موجب ارتقای استقلال فردی، کاهش رفتارهای کلیشهای و افزایش توانایی ارتباطی و اجتماعی دانشآموزان با آسیب بینایی گردد.