نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه

پژوهشگران

• حمیدرضا رحمانی زاده دهکردی ¹
• علی آل علی ²
• حمیده سادات خادمی ³

¹ دانشگاه علامه طبلاطبائی

² دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی

³ گروه آموزش و پرورش، دانشکده روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی

خلاصه پیشنهاده

رویدادهای سیاسی – از جمله اعتراض‌ها، انتخابات و تغییرات سیاستی– می‌توانند احساس فرصت، تعلق و امنیت نوجوانان را تحت تأثیر قرار دهند. این ارزیابی‌ها ممکن است بر این‌که ماندن در کشور تا چه حد جذاب، قابل تحمل یا ناممکن تصور شود، و این‌که مهاجرت تا چه اندازه به‌عنوان گزینه‌ای ضروری، مطلوب یا محتمل دیده شود، اثر بگذارند (Alcaraz, 2023; Demirci, 2023; Ruhe & Kuhnt, 2023).

بیشتر پژوهش‌های موجود درباره رابطه رویدادهای سیاسی و مهاجرت، بر جمعیت بزرگسال متمرکز بوده، غالباً از پیمایش‌های کمی استفاده کرده و یا یک رویداد خاص و استثنایی را بررسی نموده‌اند. در مقابل، پژوهش‌های اندکی به‌صورت کیفی و مکانیزم‌محور به این پرداخته‌اند که خودِ نوجوانان چگونه رویدادهای سیاسی را تفسیر می‌کنند و این تفاسیر را چگونه به افکار مهاجرتی خود پیوند می‌زنند (Myoung & Liou, 2022)؛ این خلأ در حالی است که ادبیات جدید توسعه سیاسی نوجوانان و جامعه‌پذیری سیاسی در مدرسه تأکید می‌کند که تجربه‌ها و تفسیرهای نوجوانان از محیط سیاسی برای شکل‌گیری مسیرهای مشارکت یا خروج (از جمله مهاجرت) تعیین‌کننده است (Oosterhoff & Wray-Lake, 2021).

دوران نوجوانی (۱۸–۱۶ سالگی) مرحله‌ای کلیدی برای شکل‌دهی برنامه‌های بلندمدت و تخیل مسیرهای مختلف زندگی است؛ از جمله برنامه‌ریزی برای زمان تشکیل خانواده، تحصیل و اشتغال، که خود با «آرزوها/نیت‌های مهاجرتی» پیوند می‌خورند (Alcaraz, 2023). فهم این‌که رویدادهای سیاسی چگونه وارد روایت‌های نوجوانان درباره «ماندن» یا «رفتن» می‌شود و چگونه در بستر فرایند توسعه سیاسی آنان شکل می‌گیرد، می‌تواند به سیاست‌گذاری حوزه جوانان، حمایت‌های روان‌شناختی و نظریه‌پردازی در زمینه جامعه‌پذیری سیاسی و مهاجرت کمک کند (Oosterhoff & Wray-Lake, 2021).