نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه

پژوهشگر

• عباس حیدری سودجانی

دانشگاه علامه طباطبایی

خلاصه پیشنهاده

بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACLR) ثبات مکانیکی را در زانو بازیابی می کند اما اغلب با نقص های بیومکانیکی و عصبی-عضلانی همراه است که ممکن است در فعالیت های پویا و عملکردی فرد را در معرض آسیب دیدگی مجدد قرار دهد.در مطالعات پیشین نشان داده شده است که افرادی که بازسازی رباط صلیبی قدامی انجام داده اند ، الگو های فراخوانی عضلات و کینماتیک اندام تحتانی آنها طی تست های فرود دستخوش تغییرات خطرآفرین شده است. اگرچه افراد با بازسازی ACL نقص های بیومکانیکی و عصبی عضلانی را در شرایط بدون خستگی از خود نشان داده اند اما ممکن است که این افراد به نسبت افراد بدون آسیب ، حساسیت بیشتری نسبت به خستگی از خود نشان بدهند و این خستگی ممکن است که ضعف های بوجود آمده را تشدید کند.میان عوامل و ابعاد درونی در نظر گرفته شده برای آسیب رباط صلیبی ، عامل عصبی-شناختی در مطالعات اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است زیرا این عامل نقش کلیدی در هماهنگی الگوهای حرکتی حین پردازش مقادیر زیادی از اطلاعات محیطی دائما در حال تغییر دارد.با وجود تحقیقات متعدد ، پیشرفت های چشم گیر در جراحی و پروتکل های بازتوانی در حیطه ی آسیب ACL ، همچنان رخداد این آسیب به خصوص در ورزشکاران شایع می باشد .این رخداد مداوم بر شکاف مهمی در درک ما از ماهیت چند عاملی آسیب‌ ACL , به ویژه در مورد تعامل و اثر متقابل عامل های قابل تعدیل از جمله، خستگی و بار شناختی در حین فعالیت های افراد تاکید می‌کند.