نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگر
دانشگاه علامه طباطبائی
خلاصه پیشنهاده
این تحقیق به بررسی عوامل مؤثر بر **رضایت زناشویی** در زنان متأهل شهر تهران میپردازد. هدف اصلی، پیشبینی رضایت زناشویی بر اساس **تمایزیافتگی خود** با در نظر گرفتن نقش میانجیگر دو متغیر **ادراک پیوند والدینی** و **دلبستگی ایمن** است.
رضایت زناشویی، که نشاندهنده احساس رضایت و خوشبختی زوجین از زندگی مشترک است، بهعنوان عاملی کلیدی در سلامت روان و ثبات خانواده شناخته میشود
**تمایزیافتگی خود:** به معنای توانایی فرد در تفکیک فرآیندهای عقلانی از هیجانی و حفظ استقلال در عین برقراری ارتباط سالم.
**تجارب اولیه زندگی:** شامل **ادراک پیوند والدینی** (یادآوری کیفیت رابطه با والدین) و شکلگیری **دلبستگی ایمن** در بزرگسالی میشود. تجارب اولیه، الگوهای روابط آینده فرد را پایهریزی میکنند.
با وجود تحقیقات گسترده بر روی رضایت زناشویی، چگونگی ارتباط دقیق بین تمایزیافتگی خود و این رضایت از طریق نقش واسطهای پیوند والدینی و دلبستگی ایمن، بهویژه در زنان ایرانی، بررسی نشده است. اهداف شامل تعیین برازش مدل مفهومی و بررسی نقش میانجیگری متغیرهای ذکر شده است.
این مطالعه از نوع **کاربردی** و با روش **همبستگی** است. جامعه آماری، زنان متأهل ساکن تهران با حداقل سه سال سابقه زندگی مشترک هستند. حجم نمونه حدود ۱۴۰ تا ۲۱۰ نفر و به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب خواهد شد. دادهها با استفاده از چهار پرسشنامه گردآوری میشوند:
رضایت زناشویی هودسن
تمایزیافتگی خود اسکورون و فریدلندر
ادراک پیوند والدینی پارکر
سبک دلبستگی بزرگسالان والر و فرالی
دادهها با نرمافزارهای SPSS و AMOS یا LISREL تجزیه و تحلیل خواهند شد تا روابط مستقیم و غیرمستقیم بین متغیرها در مدل نهایی سنجیده شود.
)