نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگران
1 دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی تهران
2 استاد گروه آموزشی آسیب شناسی ورزشی و تمرینات اصلاحی ،دانشکده تربیت بدنی ،دانشگاه علامه طباطبایی
3 استاد گروه آموزشی آسیب شناسی ورزشی و تمرینات اصلاحی ،دانشکده تربیت بدنی ،دانشگاه شهید بهشتی
خلاصه پیشنهاده
وزرات علوم ، تحقیقات و فناوری
کمردرد مزمن غیراختصاصی (NSLBP) یکی از شایع‌ترین مشکلات اسکلتی-عضلانی در سراسر جهان است که با پیامدهایی مانند ناتوانی، کاهش کیفیت زندگی، غیبت شغلی و هزینه‌های اقتصادی برای سیستم‌های بهداشتی همراه است. این نوع کمردرد معمولاً علت پاتولوژیک مشخصی ندارد و تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله ویژگی‌های فردی، شغلی، روانی و محیطی قرار دارد. اختلال در عملکرد عضلات مرکزی، کاهش حس عمقی، ضعف تعادل و کاهش استقامت عضلانی از مشخصه‌های بارز آن هستند.
با توجه به اثربخشی محدود درمان‌های دارویی و گرایش بیماران به روش‌های غیرتهاجمی، تمرین‌درمانی به‌عنوان راهکاری مؤثر مورد توجه قرار گرفته است. تمرینات تثبیت عصبی-عضلانی پویا (DNS) با هدف بهبود کنترل حرکتی و پایداری مرکزی، نتایج مثبتی در کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران نشان داده‌اند. همچنین، تمرینات ترکیبی شامل مؤلفه‌های قدرتی، هوازی و انعطاف‌پذیری نیز در بهبود عملکرد مؤثر هستند.
این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی دو رویکرد تمرینی DNS و تمرینات ترکیبی بر کاهش درد و بهبود عملکرد مردان کارمند مبتلا به NSLBP انجام می‌شود.
مطالعه از نوع کاربردی، نیمه‌تجربی، مقطعی و با طرح درون‌گروهی (پیش‌آزمون–پس‌آزمون) بوده و یک کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل‌شده با ۳۳ شرکت‌کننده است که به‌صورت تصادفی در سه گروه تقسیم می‌شوند.
)