نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه

پژوهشگر

• زینب متجدد

دانشجو

خلاصه پیشنهاده

استئوآرتریت زانو (OA) شایع‌ترین بیماری مفصلی تخریبی در بزرگسالان سالمند است که با درد مزمن، محدودیت حرکتی و کاهش کیفیت زندگی همراه می‌باشد. روش‌های درمانی رایج اغلب نمی‌توانند پیشرفت بیماری و آسیب غضروفی را مهار کنند. کشش زانو (Knee Distraction) به عنوان مداخله‌ای نوین، با کاهش فشار مکانیکی بر مفصل و افزایش فضای مفصلی ضمن بهبود تبادل مایع سینوویال، در کاهش درد و کندکردن روند تخریب غضروف نقش دارد. از سوی دیگر، تمرینات مقاومتی با محدودیت جریان خون (Blood Flow Restriction-BFR) به عنوان رویکردی نوآورانه، با اعمال فشار پنوماتیک بر اندام، موجب تقویت عضلات چهارسر ران و ارتقای عملکرد مفصلی بدون ایجاد استرس بیش از حد بر مفصل می‌شود. شواهد نشان داده‌اند که هر یک از این روش‌ها می‌توانند به صورت مستقل در مدیریت OA مؤثر باشند، اما اثربخشی ترکیبی آن‌ها کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه، با هدف ارزیابی و مقایسه تأثیر کشش زانو به تنهایی و کشش زانو همراه با BFR بر درد و عملکرد حرکتی بیماران ۵۰ تا ۷۵ ساله مبتلا به OA زانو، بیماران به سه گروه تقسیم می‌شوند: کشش زانو با BFR، کشش زانو بدون BFR و مراقبت استاندارد. ابزارهای ارزیابی شامل مقیاس درد VAS، شاخص WOMAC و قدرت عضلات است. یافته‌های این پژوهش می‌تواند راهکاری موثر و ایمن برای بهبود کیفیت زندگی این بیماران و کاهش وابستگی به درمان‌های تهاجمی ارائه دهد.