نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگران
1 دانشجو
2 دانشکاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
3 دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
خلاصه پیشنهاده
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
این مطالعه کیفی با رویکرد نظریه داده بنیاد به بررسی موانع و عوامل تسهیل‌گر کمک‌خواهی در حوزه سلامت روان میان پزشکان عمومی ایرانی می‌پردازد. شواهد نشان می‌دهد که کارکنان حوزه سلامت، به ویژه پس از همه‌گیری کووید-۱۹، با نرخ بالایی از فرسودگی شغلی، افسردگی و خطر خودکشی مواجه‌اند، اما اغلب از خدمات تخصصی سلامت روان استفاده نمی‌کنند. کمک‌خواهی به‌صورت گسترده شامل راهکارهای رسمی، غیررسمی و خودیاری تعریف شده و فرآیندی چندمرحله‌ای است که تحت تأثیر عوامل زمینه‌ای، علی و مداخله‌گر قرار دارد.
هدف پژوهش، تدوین مدلی نظری بر پایه داده‌هاست که نحوه شکل‌گیری رفتارهای کمک‌خواهی پزشکان عمومی و عوامل مؤثر در تسهیل یا ممانعت از آن را تبیین کند. شرکت‌کنندگان با نمونه‌گیری گلوله‌برفی از میان پزشکان عمومی شاغل در استان خراسان، شامل دوره طرح و سابقه کمتر از پنج سال انتخاب می‌شوند. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته حدود یک ساعت، به‌صورت حضوری یا آنلاین جمع‌آوری می‌شود و نکات اخلاقی مانند رضایت آگاهانه و حفظ محرمانگی رعایت خواهد شد.
تحلیل داده‌ها بر اساس روش استراوس و کوربین شامل کدگذاری باز، محوری و انتخابی به‌صورت همزمان با جمع‌آوری داده انجام می‌شود تا دسته‌بندی‌ها، متغیرهای اصلی و چارچوب نظری شکل گیرد. اعتبار پژوهش با استفاده از روش‌های مثلث‌سازی و تأیید اعضا افزایش می‌یابد.
یافته‌های مطالعه می‌تواند راهنمای طراحی مداخلات هدفمند و سیاست‌گذاری‌های حمایتی برای بهبود رفتارهای کمک‌خواهی پزشکان باشد که در نهایت سلامت روان آنان و کیفیت خدمات درمانی را ارتقا می‌دهد.
)