نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگر
دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
خلاصه پیشنهاده
این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی روایت‌درمانی بر روایتهای شخصی کودکان ۶ تا ۹ سال دارای اختلال نافرمانی مقابله‌ای، با در نظر گرفتن نقش واسطه‌ای نظریه ذهن انجام می‌شود. اختلال نافرمانی مقابله‌ای (ODD) با مشکلاتی در تفسیر اطلاعات اجتماعی و نقص در نظریه ذهن همراه است که منجر به مشکلات تحصیلی، شغلی و اجتماعی متعددی در کودکان می‌شود. با توجه به اهمیت نظریه ذهن در درک تعاملات اجتماعی و نقص آن در کودکان دارای ODD، و از سوی دیگر، توانایی روایت‌درمانی در بازسازی روایتهای منفی و تقویت فرآیندهای ذهنی، این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا روایت‌درمانی می‌تواند با واسطه‌گری نظریه ذهن، به بهبود روایتهای شخصی و کاهش رفتارهای منفی این کودکان کمک کند؟
روش پژوهش از نوع آزمایشی پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل است. نمونه‌گیری از جامعه آماری که براساس مقیاس ODDRS تشخیص دریافت کردند، به روش هدفمند انتخاب می‌شود. سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم خواهند شد. گروه آزمایش به مدت ۱۶ هفته، هفته‌ای یک جلسه ۴۵ دقیقه‌ای روایت‌درمانی دریافت می‌کنند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای نخواهد داشت.
ابزارهای اندازه‌گیری شامل مقیاس ODDRS و کارت‌های تصویری و موقعیت‌های طراحی شده توسط پژوهشگر برای سنجش نظریه ذهن هستند. برای تحلیل داده‌ها از مدل تحلیل کوواریانس و برای سنجش اثر واسطه‌ای نظریه ذهن از آزمون سوبل استفاده خواهد شد. این پژوهش نه تنها به گسترش مبانی نظری در زمینه اختلال ODD و نظریه ذهن کمک می‌کند، بلکه می‌تواند پایه‌ای برای طراحی مداخلات روان‌شناختی کارآمدتر برای این کودکان باشد.
)