نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگر
خیر
خلاصه پیشنهاده
این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین پیوند والدینی ادراک‌شده و خودکارآمدی والدینی در مادران کودکان نوپا انجام می‌شود و نقش میانجی فرزندپروری ذهن‌آگاهانه در این رابطه مورد بررسی قرار می‌گیرد. پیوند والدینی ادراک‌شده به تجربه مادر از سبک فرزندپروری والدینش در دوران کودکی اشاره دارد و خودکارآمدی والدینی به باور او نسبت به توانایی‌اش در تربیت موفق کودک مربوط است. از آنجا که سال‌های ابتدایی زندگی کودک نقشی اساسی در رشد او دارد، شناخت عوامل مؤثر بر کیفیت فرزندپروری اهمیت ویژه‌ای دارد.
این مطالعه از نوع همبستگی و کاربردی است و برای تحلیل داده‌ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری با نرم‌افزار AMOS استفاده می‌شود. جامعه پژوهش، مادران کودکان ۲ تا ۳ ساله ساکن تهران در سال ۱۴۰۴ است که از طریق روش نمونه‌گیری هدفمند و داوطلبانه انتخاب می‌شوند. داده‌ها با استفاده از سه پرسش‌نامه استاندارد جمع‌آوری خواهند شد: پرسش‌نامه پیوند والدینی (PBI)، مقیاس شایستگی والدینی (PSOC)، و پرسش‌نامه فرزندپروری ذهن‌آگاهانه (MIPQ).
این پژوهش می‌تواند به درک بهتر انتقال بین‌نسلی سبک‌های فرزندپروری، اهمیت فرزندپروری ذهن‌آگاهانه، و راهکارهایی برای ارتقای خودکارآمدی والدین کمک کند و پایه‌ای برای طراحی مداخلات مؤثر در این زمینه فراهم آورد.
)