نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگران
1 دانشجوی دکتری
2 استاد گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
3 دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
خلاصه پیشنهاده
این پژوهش به بررسی اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD) در کودکان و نقش والدین در مدیریت و کاهش علائم آن میپردازد. ADHD یکی از رایجترین اختلالات روانپزشکی در دوران کودکی است که میتواند مشکلات تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی ایجاد کند. والدین نقش مهمی در شکلگیری و تداوم رفتارهای کودک دارند و سبکهای والدگری ناسازگار میتوانند به تشدید این اختلال منجر شوند. رویکرد ذهنیسازی (MBT) بهعنوان یک مداخله نوین، با تمرکز بر افزایش ظرفیت تأملی والدین، به آنها کمک میکند تا بهتر حالات درونی کودک خود را درک کنند و تعاملات مؤثرتری داشته باشند. این تعاملات همدلانه میتوانند به تقویت کارکردهای اجرایی، خودتنظیمی هیجانی و مهارتهای هیجانی-اجتماعی در کودکان مبتلا به ADHD منجر شوند. این مهارتها در موفقیت تحصیلی، روابط اجتماعی و عملکرد روزمره نقش کلیدی دارند. هدف پژوهش حاضر، طراحی، اعتبارسنجی و ارزیابی اثربخشی یک بسته آموزشی والدگری مبتنی بر ذهنیسازی است تا از طریق آن، کیفیت زندگی کودکان دارای ADHD و خانوادههایشان ارتقاء یابد.در این مطالعه،با روش کیفی تحلیل محتوای استقرایی بسته والدگری تهیه و اثربخشی آن از روش تحلیل آماری کمی (MANCOVA) و با استفاده از پرسشنامه های محیط خانه مبتنی بر کنشهای اجرایی (2018)، خودتنظیمی هیجانی (سبکهای عاطفی) هافمن و کاشدن (2010) و شایستگی هیجانی- اجتماعی دانشآموزان زو و جی (2012) ارزیابی می شود تا گامی در بهبود کیفیت زندگی این کودکان و خانوادههایشان برداشته شود.