نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگر
دانشگاه علامه طباطبایی
خلاصه پیشنهاده
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
این پژوهش به بررسی عمیق تجربه پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه از مرگ و معناسازی آن می‌پردازد. پرستاران در مواجهه مکرر با مرگ بیماران، استرس و اضطراب بالایی را تجربه می‌کنند که منجر به فرسودگی شغلی، خستگی عاطفی و در برخی موارد، اختلال استرس پس از سانحه و حتی افکار خودکشی می‌شود. از سوی دیگر، این فرسودگی و اضطراب بر کیفیت مراقبت و سلامت بیماران نیز تأثیر منفی دارد. در حالی که تلاش‌هایی برای کاهش این چالش‌ها شده، هنوز درک جامعی از نحوه معناسازی مرگ در میان پرستاران و تأثیر فرهنگی آن بر تجربیاتشان وجود ندارد.
یافته‌های این پژوهش می‌تواند سازمان‌های بهداشتی را به بازنگری در سیاست‌های حمایتی و ایجاد محیط‌های کاری سالم‌تر برای پرستاران ترغیب کند و به توسعه برنامه‌های آموزشی برای پرستاران جهت مقابله با چالش‌های عاطفی در مواجهه با مرگ منتج شود.
این تحقیق، با استفاده از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی، قصد دارد به بررسی دقیق‌تر ابعاد روانی و عاطفی مرتبط با مرگ از دیدگاه پرستاران بپردازد. جامعه مورد پژوهش، پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه در بیمارستان‌های استان گیلان در سال 1403 است. روش نمونه‌گیری هدفمند و ابزار اصلی گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه‌ساختاریافته است که با روش کلایزی تحلیل خواهد شد.
)