نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگر
دانشجوی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی
خلاصه پیشنهاده
اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصبی رشدی است که با اختلال در تعامل اجتماعی، مشکلات ارتباطی و الگوهای رفتاری محدود و تکراری مشخص می‌شود. کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم شدید دامنه حرکات محدودی را تجربه می‌کنند که می‌تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد روزانه و کیفیت زندگی آنها تاثیر بگذارد. محدودیت حرکات می‌تواند به صورت مشکلات در هماهنگی حرکتی ،اختلال در کنترل وضعیت بدنی و چالش در انجام وظایف فعالیت‌های عملکردی ظاهر شود این محدودیت‌ها می‌تواند مانع از توانایی آنها در تعاملات اجتماعی مشارکت در محیط‌های آموزشی و انجام وظایف ضروری روزانه شود، در حالی که رویکردهای مداخله‌ای مختلفی برای افراد مبتلا به اوتیسم در دسترس است لزوم نیاز به بررسی اثربخشی تمرینات حرکتی بر اساس حواس اولیه و مهار بازتاب در بهبود دامنه حرکتی کودکان اوتیستیک شدید با جنسیت دختر احساس می‌شود. درک مزایای بالقوه و تاثیر این تمرینات بر مهارت‌های حرکتی و دامنه حرکات می تواند به توسعه استراتژی‌های مداخله هدفمند کمک کند. مطالعات نشان داده که تمرینات مهار بازتاب می‌تواند به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند تا مهارت‌های حرکتی ،هماهنگی توانایی‌های عملکردی خود را بهبود ببخشند هدف این تمرینات تسهیل ادغام رفلکس‌های اولیه است که پاسخ‌های غیرارادی و خودکار هستند که معمولاً در دوره نوزادی وجود دارند اما باید به تدریج در حرکات کنترل شده‌تر با رشد کودک ادغام شوند .منطق پشت تمرینات مهار بازتاب در این فرضیه نهفته است که رفلکس‌های بدوی پایدار ی‌توانند با توسعه کنترل و هماهنگی حرکتی سطح بالاتر تداخل داشته باشد
)