نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگر
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی
خلاصه پیشنهاده
محیط شامل تحلیل، یادگیری و فرصت هایی است که در طول زندگی در اختیار فرد قرار می گیرد. از نظر سیستم های پویا داشتن یا نداشتن تجربه و برنامه آموزشی در ارتباط مستقیم با پیشرفت دستگاه های مختلف می باشد. بعلاوه دیدگاه سیستمهای پویا ادعا میکند که احتمالا یک الگوی حرکتی تقریبا از ترکیب نامحدودی از تعاملات عوامل مختلف پدید می آید. در حالی که کودکان برای بهتر انجام دادن مهارت های اساسی به مقدار معینی از قدرت عضلانی و تعادل نیاز دارند، بنابراین شرایط محیطی، تجارب آموزش و حرکات، در رشد حرکتی نقض مهمی دارد (هیوود و گچل ، 2009). ژان پیاژه معتقد است که هر چه تجارب کودک در تعامل با محیط دارای تنوع بیشتری باشد، مفاهیمی که در او ایجاد می شود واضح تر و گسترده تر می شود. این مفاهیمی باعث افزایش دانش او از محیط می شود و او را برای تفکر منطقی بهتر مجهز می سازد (سانتوس و همکاران، 2017).
با استناد بر این نظریه می توان انتظار داشت که تجارب حرکتی کودکان در سالهای قبل از دبستان ممکن است بر کارآمدی حرکتی و شناختی آنان اثرگذار باشد. این درحالی است که مطالعات چندانی درباره وضعیت موجود و شاخص های تحت تاثیر آن در کشورمان در دست نیست. حال آنگاه با مقایسه توانایی دانش آموزان با تجارب حرکتی و بدون آن می توان اطلاعات مهمی را بدست آورد و در برنامه ریزی و تصمیم گیری آینده بکار برد.