نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگر
دانشگاه علامه طباطبایی
خلاصه پیشنهاده
وزارت علوم و تحقیقات
شادمانی زناشویی یکی از عوامل مهم در بهبود کیفیت زندگی زوجین است که منجر به افزایش ابعاد مثبت و کاهش ابعاد منفی در زندگی زناشویی می شود. از سوی دیگر خانواده و والدین فرزندان را برای ازدواج در اینده اماده می کنند و محیط زندگی خانوادگی بر الگوهای ارتباطی و ویژگی های شخصیتی افراد اثرگذار است.. هدف این پژوهش بررسی نقش روابط عاطفی والدین در تجربه شادمانی زناشویی فرزندان است.روش این پژوهش کیفی و با استفاده از رهیافت پدیدارشناسی است. جمعیت مورد پژوهش مشارکت کنندگان پژوهش هستند که از میان افراد شهر تهران در سال 1403 که حداقل پنج سال از ازدواج آنها گذشته باشد انتخاب می شوند. مشارکت کنندگان به وسیله پرسشنامه شادمانی زناشویی آزرین به دو گروه دارای شادمانی و فاقد شادمانی تقسیم و داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری می شوند. مصاحبه های انجام شده مکتوب شده و سپس تحلیل داده ها با استفاده از روش هفت مرحله ای کلایزی انجام می پذیرد.
)