نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگر
دانشجو
خلاصه پیشنهاده
انسان در طول زندگی با وقایع و تجربه‌های متفاوتی روبه رو می‌شود که این وقایع می‌تواند مطلوب یا نامطلوب و ناگوار باشد. وقایع ناگوار زندگی عبارتند از: رویدادهای خاصی که آسیب پذیری فرد را در برابر تهدیدات بالقوه افزایش می‌دهد. در طول رخ دادن یک تجربه ناگوار و پس از آن، افراد مجموعه‌ای از واکنش‌های فیزیکی، عاطفی، شناختی، رفتاری، رابطه‌ای و معنوی را تجربه می‌کنند که می‌تواند منجر به احساس عدم تعادل و تهدید در آن‌ها شود. یکی از سرمایه‌های روان‌شناختی که در مواجهه با وقایع ناگوار و شرایط سخت که می‌تواند به افراد کمک کند تا مدیریت بهتری بر موقعیت داشته باشند، تاب‌آوری است. تاب‌آوری به معنی مقاومت در برابر استرس و بازگشت به تعادل طبیعی پس از تجربه‌ی عوامل تنش زاست.
با توجه به اینکه در ایران پژوهش‌های اندکی درمورد تاب‌آوری مادران در وقایع ناگوار زندگی انجام شده‌است؛ ما در این پژوهش بر آن هستیم تا تجارب زیسته‌ی تاب‌آوری مادران در وقایع ناگوار زندگی را مورد بررسی عمیق قرار دهیم. از آن جا که تاب‌آوری یک مولفه بسیار مهم در سلامت روان افراد است و همچنین مواجهه با وقایع ناگوار در زندگی انسان اجتناب‌ناپذیر است انجام این گونه پژوهش‌ها جهت کمک به ارتقای سلامت جامعه حائز اهمیت است. جمعیت مورد مطالعه عبارتند از مشارکت‌کنندگان پژوهش که از بین مادران شهر تهران در سال 1403 انتخاب شده که حداقل یک واقعه ناگوار را پشت سرگذاشته اند. برای انجام این پژوهش از روش کیفی با استفاده از رهیافت پدیدارشناسی استفاده خواهدشد.
)