نوع پژوهش : طرح پژوهشی/ رساله / پایان نامه
پژوهشگران
1 دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
2 استاد تمام گروه روان شناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبائی
خلاصه پیشنهاده
نان تشکیل دهنده نیمی از جامعه هستند و نقش کانونی انان در خانواده، پرداختن به مشکلات سلامت روانی آنان نظیر افسردگی را ضروری می کند. یکی از شاخصه های افسردگی خودارزیابی منفی ، خودسرزنشگری و هیجانات منفی شدیدی ناشی از آن است که تاب آوری افراد را کاهش می دهند. درمان هیجان مدار با بهبود شفقت به خود به عنوان یک سازه حمایتی می تواند آسیب های خود انتقادی افراد افسرده را ترمیم کند.این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی درمان هیجان مدار بر تاب آوری، شفقت به خود و درد ذهنی در زنان دچار افسردگی طراحی شده است.این پژوهش به روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با یک گروه گواه و پیگیری چهل و پنج روزه انجام خواهد شد.جامعه این پژوهش تمامی زنان متاهل شهر قزوین در سال 1403 در سنین 20 تا 40 سال همراه با شکایت افسردگی است. به کمک اطلاعیه های مجازی 24 زن که در آزمون افسردگی بک نمره 20 و بالاتر کسب کنند به شیوه غیر تصادفی هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمودنی و گواه به صورت تصادفی دسته بندی خواهند شد.سپس به پرسشنامه های درد ذهنی اورباخ (2003)، شفقت به خود نف (2003) و تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) پاسخ خواهند داد. پس از اجرای ده جلسه درمان هیجان مداربه شیوه گروهی و پس آزمون و پیگیری نتایج بوسیله آمار توصیفی و استنباطی شامل تحلیل واریانس و نرم افزارspss-25 تحلیل خواهد شد.کلید واژه ها: درمان هیجان مدار، تاب آوری، شفقت به خود ، درد ذهنی ، افسردگی